admin
Winter Exploration Camp 2022
The winter exploration camp was organized with 27 children at Kalari Forest School for 5 days between 26th December 2022 to 30th December 2022. Most of the children had a first time experience of staying away from their home and parents. The five day camp was astonishing with different activities for children. The first day we experienced an unfortunate rain that prevented us from having outdoor activities. From the second day onward, it was for children to carry out many interesting activities. The children who were hesitant and home sick were gradually taken into the stream by their peer groups. The children who came in as stranger to each other made new friends. Every day the children had a meeting to speak out their daily experiences. The children were exposed to enhance their leadership qualities through dialogue and activities in the camp. The children volunteered in cleaning their beds, room, toilets, cooking and washing the bed sheets. They had a wonderful experience of hiking to a view point in the nearby mountain, bathing in a waterfall and exploring the forest. We traveled to the Kodaikanal Solar Observatory where we learnt many interesting facts about the sun and the solar system. They learnt about the lifestyle in forests and the stories of tribal people. On the whole it was a wonderful five day experiences for the children, volunteers and organizers. The last day ended with tears for many children for leaving their friends.
Morena Speech on Nonviolent Education
Speech by Mr.Yogesh Karthick, Founder – Kalari Forest School on nonviolent education on 15th April 2022 at Gandhi Ashram, Joura in Morena district of Madhya Pradesh celebrating 50 years of mass surrender of champal dacoits.
Good afternoon everyone! I am really amazed to see a number of youth participating in this camp to promote non-violence from various parts of this country. This is the first time for me to engage with this many youths from different states of India and learn different culture spread out in this country.
I thank Mr.P.V.Rajagopal ji and Mrs.Jill Haris for inviting me for such a wonderful event and giving me an opportunity to share my ideas on nonviolent education.
Nonviolent education is a very important subject to be handled right now in a right way. Nonviolent education should be understood in two parallel factors. One is dealing education in nonviolent methods and the other is dealing with nonviolent education.
Today both, education and the way of learning are completely piled up with violence. Friends, think about our classrooms. Classrooms are the very first place where children learn to incorporate violence. If a child in our school system has committed any sort of mistake, then the immediate action is to assault the child verbally, psychologically or physically. And, this is the first lesson of violence that our classroom teaches us. When someone does something wrong or something unacceptable then he /she should be dealt with violence. Only violence can correct people.
Is this the right thing to do? We do not have a positive way of dialogue or conflict resolution in our classrooms and these results in handling a conflict with a friend or any other third person with violence, that’s how we are taught.
Similarly, what we learn is also full of violence. Today the global education system teaches us how to make money out of exploiting people and resources. Our natural resources are exploited in an alarming rate. We are being warned about global warming and climate change issues but we did not worry about reducing our fossil fuel usage. The education system is fully about how to make money without caring about anything that is around us. We learn environmental sciences but we compromise environment for the sake of development. This education has helped in creating more rich people and much more poor people with a great economical imbalance. The only destination of our education system is towards a conflict society.
Mahatma Gandhi says, “When you know what kind of society you need, then you know what kind of education should be provided for the children” Literally if you want to build a nonviolent society, then your education should be nonviolent. Having an exploitative way of education system that is filled with violence and claiming to build a nonviolent society is mere cheating and victimizing the society.
People think, if nonviolent can work out today. I can see Morena as a symbol of nonviolence. It is a model of nonviolence. I take the lessons and faith of nonviolence from Morena. Yes, Nonviolence has changed the life of more than 500 dacoits whose life and livelihood were built every day in violence. Today the nonviolent action has brought peace in this society. Now, I can suggest nonviolence can work out even after 500 years.
Friends, I come from a city where Gandhiji gave up wearing shirt thereafter on seeing poor farmers and weavers who were poor to afford for clothing. Sharing the pain of the suffering community is true nonviolence. Making action to bring some positive impact on marginalized people using our education, wealth or whatever we have with us is nonviolence. Nonviolence is not just about speaking nonviolent things or nonviolent manner. It should come from the bottom of your heart. Nonviolence should prevail in your words, heart, action and perception.
Friends I would like to end my session with one last thing to share with you all. You would have seen a circus show sometime or at least in television. You can see a tiger following the commands of the ring master. It jumps of the fire ring and roams here and there corresponding to the commands of the master. The tiger before being brought up to the show should have been trained by undergoing lots of physical hardships and harassments. The tiger would success the training only when it forgets its natural behaviour. The tiger now resembles a tiger but actually not by its character. In some instance if the tiger shows its real nature during a show, it will be eventually shot dead.
Now, consider one thing. Our classrooms are the same. Our children are put between four walls and are being taught with some unwanted facts that are required by the future masters. In this practice, all the skills and natural thirsts of our children are wiped out cruelly. If the child does not reach out the demands of the system, then the child is eventually humiliated and harassed.
These are not the right way of education. Gandhiji made his own form of education and named it Nai Talim meaning New Education. His education system was filled with love and self-sustainability. Today we are forced to build such system that could fit this society and at same time should be based on love and nonviolence.
Thank you all for the wonderful opportunity.
Article on Water
இருபதாம் நூற்றாண்டின் மிகப்பெரிய பிரச்சனையாக உலகம் காண்பது தண்ணீர். “The World Watch” என்ற அமைப்பு நாம் வாழும் காலத்தில் மிகவும் முக்கியத்துவம் கொடுக்கப்படாத உலகளாவிய சுற்றுச்சூழல் சவால் தண்ணீர் பிரச்சனையாக இருக்கலாம் என்று கூறியுள்ளது. உலகின் 700 கோடி மக்களுக்கு தண்ணீரை சுகாதாரமாகவும், தடையின்றியும் கிடைக்கச் செய்ய ஒரேவழி என தனியார்மயத்தைச் சுட்டிக்காட்டுகிறது உலகசுகாதார நிறுவனம். தண்ணீர் என்பது மனித உரிமை அல்ல அது விலைக்கு விற்கக்கூடிய பண்டம் என்கிறது பன்னாட்டு அரசியலின் பொருளாதாரக் கொள்கை.
“விருந்து புறத்தாத் தானுண்டல் சாவா மருந்தெனினும் வேண்டற்பாற் றன்று” என்று வாழ்ந்த சமூகம் இன்று தண்ணீர் விற்கப்பட வேண்டிய பண்டம் என்று மனதளவில் ஏற்றுக்கொண்டது தான் அதிர்ச்சி தரக்கூடிய செய்தி. ஆற்றல்களை ஆக்கவும் முடியாது அழிக்கவும் முடியாது என்பது இயற்பியல் விதி. இது இயற்கைக்கும் பொருந்தும். இந்த பூமியில் ஆண்டுதோறும் சுமார் 40000 கோடி லிட்டர் தண்ணீர் மழையாக பொழிந்து பின்னர் ஆவியாக மாறி மீண்டும் மழையாக பொழிந்து நீர் சுழற்ச்சியில் ஈடுபடுகிறது. உண்மையில் இந்த அளவு என்றைக்கும் இங்கே மாறவே இல்லை. மரபுசார் வேளாண்மைக்குப் பயன்படும் நீரும், நீர் நிலைகளில் தேங்கும் நீரும் இந்த சுழற்சியில் பிரதான பங்கு வகிக்கின்றன. இந்த நீரைப் பற்றி நாம் கவலைப்படத் தேவையில்லை, ஏனெனில் இது மீண்டும் பூமியில் கிடைக்கப்பெறும் நீர்.
ஆனால் தொழிற்புரட்சிக்குப் பின்னர் உற்பத்தித் துறையில் வளர்ச்சியை எட்ட போட்டிப் போட்டு, பந்தயக் குதிரைகளாக ஓடிக்கொண்டிருக்கும் தேசங்கள் தங்களின் சிதைந்து வரும் நீர்வளத்தைப் பற்றி புரிந்துகொள்ளவே இல்லை, தொழிற்சாலைகளில் பயன்படுத்தப்படும் நீர் பயன்பாட்டுக்குப் பிறகு வேதிப்பொருளாகத்தான் வந்து சேர்கிறது. இது நன்னீருடன் கலந்து அதையும் மாசடைய வைத்து, நீரியல் சுழற்சியில் இருந்து விடுபட்டு வேதிப்பொருளாக தங்கி மீண்டும் பயன்பாட்டுக்கு வரமுடியாத நிலையை அடைகிறது.
பசுமைப் புரட்சிக்கு பின்னர் வேளாண்மைக்கு பயன்படுத்தப்படும் நீரின் அளவு அதிகரித்தும், இரசாயன வேதி உரங்களாலும், பூச்சிக்கொல்லிகளாலும் நச்சுத்தன்மை அதிகரித்து நீராதாரங்களை பாதிக்கத் தொடங்கியது. இதன் விளைவாக வயல்வெளிகளிலும், நீர் நிலைகளிலும் வாழும் பல்லாயிரம் பல்லுயிர்களை இந்த பூமி மிகச் சொற்ப காலங்களில் இழந்திருக்கிறது. இப்படி பல்வேறு புரட்சிகளுக்குப் பின்னர் நம் கண்ணை விட்டு மறைந்த ஆறுகள், நீரோடைகள் மற்றும் நீர் நிலைகள் ஏராளம். இந்தியாவில் 75 விழுக்காடு ஆறுகள் குளிப்பதற்கும் கூட பயன்படுத்த முடியாத அளவில் மாசுபட்டுள்ளன.
ஆண்டுதோறும் ஐந்து வயதுக்குட்பட்ட சுமார் 20 இலட்சம் குழந்தைகள் சுகாதாரமற்ற நீரை பயன்படுத்துவதால் இறந்து போகின்றனர். இந்தியாவின் சில பகுதிகளில் தண்ணீர் எடுப்பதற்கு மட்டும் சுமார் 7 மணி நேரம் வரை தினமும் செலவிடும் பெண்கள் உள்ளனர். மத்திய மற்றும் வட மாநிலங்களில் தண்ணீர் எடுப்பதற்காக மட்டும் ஒன்றிற்கும் மேற்பட்ட பெண்களை திருமணம் செய்யும் வழக்கமும் உள்ளது. அவர்களை “தண்ணீர் மனைவி” என்றே அழைக்கின்றனர். அவர்களது வேலை தினந்தோரும் தண்ணீர் எடுப்பது மட்டுமே. இவ்வாறு தண்ணீர் சமூகத்தில் மிகப்பெரிய தாக்கத்தை ஏற்படுத்தியிருக்கிறது. ஆனால் இவையெல்லாம் இயற்கையாக நடந்தவை அல்ல என்பதே அதிர்ச்சிகரமான உண்மை.
தொழிற்புரட்சிக்கும் – உற்பத்திக்கும் – தண்ணீருக்குமான தொடர்பு மிக முக்கியமானது. ஒவ்வொரு பொருள் உற்பத்திக்கும் இன்றியமையாத மூலதனாம அமைவது தண்ணீர். உதாரணமாக ஒரு கிலோ கோதுமையை உற்பத்தி செய்ய 1000லிட்டர் தண்ணீர் செலவாகிறது. ஒரு கார் தயாரிக்க 4 இலட்சம் லிட்டர் தண்ணீர் செலவாகிறது. இந்த தண்ணீர் எல்லாம் அந்தந்த பொருட்களில் புலப்படாமல் மறைந்து உள்ளது. இந்த நீரை “மறை நீர்” என்று அழைக்கின்றனர்.
இந்த மறை நீர் தத்துவத்தின் முக்கியத்துவம் என்னவென்றால் ஒரு கிலோ கோதுமையை இந்தியா வெளிநாட்டிற்கு ஏற்றுமதி செய்யும்போது அதனோடு மறைந்துள்ள 1000 லிட்டர் நீறையும் ஏற்றுமதி செய்கிறது. இவ்வாறாக ஒவ்வொரு பொருளின் மூலமாகவும் கடத்தப்படும் நீரின் அளவு என்ன என்பதை உணருவதே மறை நீர் விழிப்புணர்வு ஆகும்.
எந்த ஒரு பொருளின் சந்தைவிலையும் அதை தயாரிக்க பயன்பட்ட தண்ணீரின் மதிப்பை உள்ளடக்குவதில்லை. இப்படி ஒவ்வொரு பொருளின் மூலமாகவும் மறைமுகமாகவும் கடத்தப்படும் தங்களது நாட்டின் இயற்கை வளத்தையும் நீர் வளத்தையும் ஒவ்வொரு நாடும் உணரத் தொடங்கியுள்ளன. ஆனால் இந்தியாவில் இன்னமும் வேலைவாய்ப்பு, தொழில் வளர்ச்சி என்ற பெயரில் பல நாடுகளில் புறக்கணிக்கப்படும் சுற்றுச்சூழலுக்கு கேடு விளைவிக்கும் இயற்கை வளங்களை சுரண்டும் தொழிற்சாலைகளை நிறுவுவது ஆபத்தானது.
தண்ணீரை தனியார் மயமாக்குவதன் மூலம் தண்ணீரை ஒரு போதும் மக்களுக்கு பகிர்ந்தளிக்க முடியாது. இது நிச்சயம் நடுத்தர மற்றும் ஏழை மக்களைப் புறந்தள்ளி அவர்களது வாழ்வாதாரத்தை பாதிக்ககூடிய செயலகத்தான் அமையும் என்பதை பொலிவியா போன்ற நாடுகள் நமக்கு முன்னரே உணர்த்தியுள்ளன. சுகாதாரமான தண்ணீரை அனைவருக்கும் இலவசமாக வழங்க வேண்டியது அரசின் கடமை என்பதை மத்திய மாநில அரசுகள் உணர வேண்டும்.
இனி வரும் ஆண்டுகளில் ஏற்படும் தண்ணீர் பிரச்சனைகளைக் கருத்தில் கொண்டு தமிழகத்தின் நீராதாரங்களைப் பாதுகாக்கும் நடவடிக்கைகளில் ஈடுபட வேண்டும். தமிழகத்தில் உள்ளூராட்சி அமைப்பின் கீழ் 16,477 சிறு குளங்களும், 3,950 நடுத்தர குளங்களும் மழையை நம்பியுள்ள மாநில அரசின் பொதுப்பணித்துறை நிர்வாகத்தின் கீழ் 5,276 குளங்கள் மழையை நம்பியும் 3,627 குளங்கள் நதி நீரைப் பெற்றும், 9,886 தனியார் குளங்களும் உள்ளன. கடந்த 2008ஆம் ஆண்டுன் கணக்கெடுப்பின்படி தமிழகத்தில் 32,202 நீர் நிலைகள் இருந்தன. தமிழ்நாடு சுற்றுச்சூழல் கழகம் சார்பில் நடத்தப்பட்ட ஆய்வில் 45 விழுக்காடு குளங்கள் இருக்கும் இடம் தெரியாமல் போய்விட்டன. எஞ்சி இருக்கும் நீராதாரங்களை பலப்படுத்தி, ஆக்கிரமிப்புகளை அகற்றி அவற்றின் நீர் வழிப்பாதைகளை, வாய்க்கல்களைத் தீர்வாரிப் பாதுகாப்பதன் மூலம் மட்டுமே நம்மால் நிச்சயம் தண்ணீர் வளத்தில் தன்னிறைவு பெற முடியும். அதை விடுத்து நீர் தாங்கும் ஏரிகளில் ஆக்கிரமிப்பு போன்ற எதிர் நடவடிக்கைகள் தொடர்ந்தால் பாதிப்பு நமக்கும் இனி வரும் தலைமுறைக்கும் தான். தொடர்ந்து அரசோடு இணைந்து பாழ்பட்டுள்ள நீராதாரங்களை அந்தந்த பகுதி மக்கள் காப்பாற்றத் தவறினால் இனி வரும் சமுதாயத்திற்கும் இதை விட மோசமான ஆபத்தை நம்மால் விட்டுச் செல்ல முடியாது.